Αναντίλεκτα η απόφαση της διοίκησης της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας (ΣΚΤ) να προχωρήσει στην απόλυση 18 υπαλλήλων, με δικαιολογητικό τη διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος που αφορά σε υπέρβαση χωρίς έγκριση ή/και παράτυπη λειτουργία των λογαριασμών στην Τράπεζα ή/και στα ΣΠΙ, βρίσκεται σε διάσταση με τους κανόνες φυσικής δικαιοσύνης που απαιτούν (α) να είναι ο κριτής αμερόληπτος και (β) να παρέχεται στο υπό κρίση πρόσωπο η ευκαιρία να ακουστεί.

Στο σύγγραμμα του Νίκου Χρ. Χαραλάμπους με τίτλο «Εγχειρίδιο Κυπριακού Δικαίου» (2006) στη σελ. 214 αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Ο δεύτερος κανόνας της φυσικής δικαιοσύνης εκφράζεται με τη λατινική φράση ‘audi alteram partem’ που σημαίνει ‘άκουσε και την άλλη πλευρά’. Ο κανόνας αυτός καθιερώνει το δικαίωμα ακρόασης των διοικουμένων για την παραγωγή ορισμένων πράξεων που τον αφορούν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στην υπόθεση R. v. University of Cambridge (1723) 1Str. 557, η ιστορία του δικαιώματος ακρόασης αρχίζει από τον κήπο της Εδέμ. Ο Θεός δεν επέβαλε ποινή στον Αδάμ πριν ακούσει την υπεράσπισή του. Του φώναξε: "Αδάμ, που είσαι; Έφαγες από το δένδρο που διέταξα ότι δεν έπρεπε να φας;" Την ίδια ερώτηση υπέβαλε και στην Εύα».

Θα πρέπει να τονιστεί ότι η αρχή της φυσικής δικαιοσύνης είναι μια από τις πιο βασικές γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου και η παράβασή της συνιστά παράβαση του νόμου. Τονίζεται περαιτέρω ότι η ενσωμάτωση της εν λόγω αρχής στο Άρθρο 6(1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία κυρώθηκε από την Κύπρο με τον Ν. 39/62, αποτελεί μέρος του εσωτερικού δικαίου της Κύπρου με αυξημένη ισχύ. Χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει και στο άρθρο 43 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι) του 1999) που προβλέπει τα ακόλουθα:

«43.—(1) Το δικαίωμα ακρόασης παρέχεται, εκτός από τις περιπτώσεις τις οποίες ο νόμος προβλέπει ρητά, σε κάθε πρόσωπο που θα επηρεαστεί από την έκδοση πράξης ή από τη λήψη διοικητικού μέτρου που είναι πειθαρχικής φύσης ή που έχει το χαρακτήρα της κύρωσης ή που είναι άλλως πως δυσμενούς φύσης.

(2) Διοικητικό όργανο που προτίθεται να στηρίξει την απόφασή του σε ισχυρισμούς εναντίον ενός προσώπου οφείλει να παράσχει την ευκαιρία στο πρόσωπο αυτό να υποβάλει τις απόψεις του για τους ισχυρισμούς αυτούς.

(3) Το δικαίωμα ακρόασης ασκείται είτε αυτοπροσώπως είτε διά δικηγόρου της εκλογής του ενδιαφερομένου.

(4) Η ακρόαση του ενδιαφερομένου δεν είναι απαραίτητο να γίνεται προφορικά.  Είναι αρκετό, αν ζητηθεί από αυτόν, να εκθέσει γραπτώς τις απόψεις του, εκτός αν ο νόμος ορίζει το αντίθετο.

(5) Το δικαίωμα ακρόασης αναγνωρίζεται και στην περίπτωση άσκησης ιεραρχικής προσφυγής, εκτός αν η νομοθετική διάταξη που προβλέπει την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής ρητά επιτρέπει στο αρμόδιο όργανο να μην παρέχει το δικαίωμα ακρόασης.

(6) Κάθε πρόσωπο το οποίο έχει δικαίωμα ακρόασης μπορεί, ύστερα από γραπτή αίτησή του, να λάβει γνώση των στοιχείων του σχετικού διοικητικού φακέλου. Το αρμόδιο διοικητικό όργανο μπορεί με αιτιολογημένη απόφασή του να απορρίψει ολόκληρο ή μέρος του αιτήματος, αν η ικανοποίησή του παραβλάπτει το υπηρεσιακό συμφέρον ή το συμφέρον τρίτου προσώπου».

Είναι ευτύχημα ότι μετά την έντονη αντίδραση των συντεχνιών και συγκεκριμένα μετά και τις ολοήμερες σχεδόν διαβουλεύσεις μεταξύ της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας και των Συντεχνιών, οι απολύσεις των συναδέλφων έχουν ανασταλεί μέχρι και τις 19 Μαρτίου και οι συνάδελφοι επέστρεψαν ήδη στην εργασία τους. Αναμφίβολα η απόφαση αυτή απέτρεψε δυσμενείς εξελίξεις τόσο για την Τράπεζα όσο και για το προσωπικό. Αναμένουμε ότι στη συνέχεια θα γίνει κατανοητό ότι είναι ένα θέμα η εργασιακή σχέση και άλλο θέμα η σχέση δανειστή και δανειολήπτη. Πρέπει επίσης να γίνει κατανοητό ότι η προσωρινή αναστολή δεν διορθώνει την προηγηθείσα παρατυπία.