Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η ΑΤΑ συνιστά διαχρονικά μια κορυφαία κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος στην Κύπρο. Για να έχει σήμερα ο εργαζόμενος στην ευρύτερη δημόσια υπηρεσία ένα σχετικά αξιοπρεπή μισθό αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ΑΤΑ που κερδήθηκε σταδιακά στα χρόνια πριν την οικονομική κρίση του 2011.
Το 2017 υπογράφηκε τριετής συμφωνία για την ΑΤΑ η οποία προέβλεπε παραχώρηση της στο 50% του δείκτη τιμών καταναλωτή, και καταβολή της μια φορά το χρόνο νοουμένου ότι υπάρχει θετικός ρυθμός ανάπτυξης. Η συμφωνία καταλήγει με την πρόνοια ότι «Κατά την περίοδο ισχύος της παρούσας Συμφωνίας συνεχίζεται ο Κοινωνικός Διάλογος με στόχο κατά την εκπνοή της περιόδου της παρούσας Συμφωνίας να επιτευχθεί νέα ρύθμιση απόδοσης της ΑΤΑ στη βάση της φιλοσοφίας της ΑΤΑ και οι Κοινωνικοί Εταίροι δεσμεύονται να προσέλθουν σε εποικοδομητικό διάλογο για την εξεύρεση Συμφωνίας». Η συμφωνία έληξε το 2020 και ανανεώθηκε μέχρι τέλος του 2021.
Στη βάση της πιο πάνω Συμφωνίας οι Συντεχνίες λαμβάνοντας υπόψη τον ψηλό πληθωρισμό και την ακρίβεια που υπάρχει σήμερα πρότειναν επαναφορά της ΑΤΑ στο 100%. Στην πορεία και με την συμβολή της ΠΑΣΥΔΥ οι Συντεχνίες αντιπρότειναν βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης από το 50% που είναι σήμερα να πάει στο 65% και χρονοδιάγραμμα σταδιακής επαναφοράς σε βάθος τριετίας – τετραετίας, νοουμένου βεβαίως ότι θα υπάρχει και θετικός ρυθμός ανάπτυξης.
Αντιθέτως η θέση των εργοδοτών παραβιάζοντας το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας ήταν ότι η ΑΤΑ είναι ένας αναχρονιστικός θεσμός, έχει καταργηθεί σε πλείστες ευρωπαϊκές χώρες γι’ αυτό και θα πρέπει να την καταργήσουμε και να αναζητήσουμε ένα άλλο τρόπο αποκατάστασης της αγοραστικής αξίας των μισθών. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια συζήτηση που διήρκησε για τέσσερα σχεδόν χρόνια για σύνδεση της ΑΤΑ με την παραγωγικότητα έγινε το 1997 χωρίς να υπάρξει οποιοδήποτε συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Είναι συνεπώς ξεκάθαρη η προσπάθεια των εργοδοτικών οργανώσεων να εκφυλίσουν το θεσμό της ΑΤΑ παγοποιώντας τον τώρα στο 50% με στόχο την πλήρη κατάργησή της.
Σήμερα η ΑΤΑ παραχωρείται σε όλο τον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα δίδεται περίπου στο 30% - 40% των εργαζομένων και κυρίως στον τραπεζικό και τον κατασκευαστικό τομέα και σε κάποιες μεγάλες εταιρείες. Επομένως οι εργοδοτικές οργανώσεις που περηφανεύονται ότι χάριν στον ιδιωτικό τομέα είχαμε ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 8%, και συνεπώς η κερδοφορία των επιχειρήσεων τους ήταν πολύ αυξημένη κατά το 2022 η ΑΤΑ αφού εδίδετο σε λίγους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα θα είχε ελάχιστη επιβάρυνση αν αυξάνετο από το 50% στο 60%.
Είναι φανερό ότι στόχος τους είναι ο δημόσιος τομέας και η κατάργηση της ΑΤΑ στο δημόσιο τομέα. Όμως το κράτος ως ο μεγαλύτερος Εργοδότης έπρεπε να είναι υπόδειγμα εργοδότη και να δίνει παράδειγμα και όχι να συντάσσεται με τις εργοδοτικές οργανώσεις. Είναι ξεκάθαρο ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι των εργασιακών σχέσεων. Οι εργοδοτικές οργανώσεις θεωρούν ότι τώρα είναι ο χρόνος να αναμετρηθούν με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις περιορίζοντας τα δικαιώματα τους, αρχής γενομένης από την ΑΤΑ.
Η προσπάθειά τους αποβλέπει κυρίως στην κατάργηση της ΑΤΑ στον κρατικό τομέα για να υποβαθμίσουν το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων ώστε να μπορέσουν στον ιδιωτικό τομέα όχι μόνο να μην καταβάλουν ΑΤΑ, αλλά και να καταργήσουν συλλογικές συμβάσεις και να πάμε σε ατομικά συμβόλαια και σε μερική εργασία σε μια προσπάθεια γενικής απορρύθμισης των υφιστάμενων εργασιακών θεσμίων.
Να σημειωθεί ότι ο θεσμός της ΑΤΑ διαχρονικά αντικριζόταν θετικά από όλους τους εκάστοτε Προέδρους της Δημοκρατίας. Μάλιστα, ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος την χαρακτήριζε ως ευλογία. Παρόμοια αναφορά υπήρξε και από τον τέως Πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη. Ο θεσμός της ΑΤΑ έχει συνδράμει διαχρονικά και στην εργατική ειρήνη, καθώς με την παρουσία του διευκολύνει στη σύναψη συλλογικών συμβάσεων μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας, καθώς οι οποιεσδήποτε πληθωριστικές πιέσεις εξισορροπούνται αυτόματα. Στις χώρες που δεν υπάρχει ΑΤΑ είδαμε απεργίες διαρκείας αλλά και νέες συλλογικές συμβάσεις με την παραχώρηση αυξήσεων πέραν του 15-20%.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η ώρα της αλήθειας έχει φτάσει. Ως ΠΑΣΥΔΥ και ως ευρύτερος δημόσιος τομέας έχουμε υποστεί όλες τις συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης που έντεχνα την βάφτισαν δημοσιονομική με αποκοπή στους μισθούς μας, παγοποίηση των προσαυξήσεων μας και πολλά άλλα. Με κόπους και προσπάθειες μέσω συμφωνιών σταδιακής αποκατάστασης για μισθούς και επιδόματα επιδιώκουμε σιγά σιγά να φθάσουμε στα επίπεδα του 2013. Προτείναμε και για αυτό το θέμα σταδιακή αποκατάσταση. Γι’ αυτό συνάδελφοι πρέπει όλοι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση, οι υποψήφιοι Προέδροι να δουν, να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν την αποφασιστικότητα του εργατικού κινήματος να μην ανεχτεί πλέον τη συνεχιζόμενη σε βάρος του αδικία. Και η αποφασιστικότητα αυτή θα εκδηλωθεί με την μαζική παρουσία στην τρίωρη στάση εργασίας που θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Πέμπτη μεταξύ των ωρών 12.00 το μεσημέρι μέχρι τις 3.00 μ.μ. Γι’ αυτό όλοι θα πρέπει να είμαστε εκεί έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, για να δώσουμε το μήνυμα ότι όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι και αδιαίρετα αγωνιζόμαστε για να προασπίσουμε τα δίκαια συμφέροντα και δικαιώματά μας.
Από την Κεντρική Γραμματεία