Πέρα από τη γνωστή ευθεία εμπλοκή της στην ελληνοτουρκική διαμάχη, η Γαλλία εμφανίζεται τώρα αποφασισμένη να κάνει ακόμη πιο έντονη την γενικότερη παρουσία της στα τεκταινόμενα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Μια παρουσία η οποία μπορεί να έχει ιστορικές καταβολές αλλά, όπως διακηρύσσει τώρα ο ίδιος ο γάλλος πρόεδρος, κρίνεται αναγκαία για να μπορέσει να εξισορροπηθεί η συνεχώς αυξανόμενη επικίνδυνη επιρροή των περιφερειακών δυνάμεων και κυρίως της Τουρκίας και της Ρωσίας.

Σε μια στιγμή που έχει παγιωθεί η αμερικανική απουσία από την περιοχή αυτή, ενώ και η παραδοσιακή βρετανική ανάμειξη έχει και αυτή σταματήσει, λόγω της γενικότερης απόσυρσης της Βρετανίας από το διεθνές γίγνεσθαι και της σχεδόν αποκλειστικής ενασχόλησής της με το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες για το Βrexit και της αντιμετώπισης των θλιβερών αποτελεσμάτων της αποτυχημένης πολιτικής της απέναντι στην πανδημία.

Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι η νέα αυτή γαλλική πολιτική συμπίπτει με τη ρωσική ανακοίνωση για ναυτικά γυμνάσια ανατολικά της Κύπρου απέναντι από τις ακτές της Συρίας, όπου η Ρωσία διαθέτει μεγάλη αεροναυτική βάση. Ανακοίνωση η οποία έγινε μάλιστα μέσω τουρκικής ΝAVTEX! Από μια Τουρκία, που πέραν όλων των άλλων εμφανίζεται τώρα να θέλει να παίξει ενεργό ρόλο και στον υπό διάλυση Λίβανο, με την αποστολή οπλισμού στους Σουνίτες της βόρειας περιοχής της χώρας.

Μια εξέλιξη που, όπως είναι ευνόητο, έχει εξοργίσει το Παρίσι, που επιχειρεί με κάθε τρόπο να αποκαταστήσει την ηρεμία στην πληγωμένη αυτή χώρα, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες δύο επισκέψεις στη Βηρυτό του γάλλου προέδρου. Μία ακόμη γαλλοτουρκική αντιπαράθεση που έρχεται να προστεθεί στη γνωστή  ανοιχτή διαμάχη για τη Λιβύη.

Και όλα αυτά τη στιγμή που παραμένουν ανοιχτά τα μέτωπα που έχει ανοίξει στη Συρία και στο Ιράκ η Τουρκία, στην πολύπλευρη προσπάθειά της να εκμεταλλευθεί το κενό που έχει δημιουργήσει η δυτική απουσία, με κύριο στόχο να εξουδετερώσει την κουρδική επιρροή.

Αυτός άλλωστε ήταν ο λόγος που ο Εμανουέλ Μακρόν επισκέφθηκε αυτή την εβδομάδα τη Βαγδάτη, αμέσως μετά τη Βηρυτό, καθώς το Ιράκ, πέρα από τον κίνδυνο να κυριευθεί από τις περιφερειακές δυνάμεις, αντιμετωπίζει τώρα και την αυξανόμενη ισλαμική τρομοκρατία.

Με τον τρόπο αυτόν – ελλείψει μάλιστα μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής και με το ΝΑΤΟ να έχει χαρακτηρισθεί από τον Μακρόν ως «κλινικά νεκρό» – η Γαλλία, πέρα από την ξεκάθαρη στήριξή της στην Ελλάδα, διευρύνει τώρα την παρουσία της και στην ευρύτερη περιοχή μας.

Γιάννης Καρτάλης,
«ΤΟ ΒΗΜΑ», 13.09.2020