Στις 08.02.2019 έγιναν οι αγορεύσεις και επιφυλάχθηκε η απόφαση σε σχέση με το αίτημα της Νομικής Υπηρεσίας για έκδοση διατάγματος αναστολής της ακυρωτικής απόφασης που εξέδωσε το Διοικητικό Δικαστήριο στις 27.11.2018 και με την οποία κρίθηκε ως αντισυνταγματική η μείωση των απολαβών των συνταξιούχων της κρατικής υπηρεσίας και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Ειδικότερα έκρινε ότι το άρθρο 3(β) των περί της Μείωσης των Απολαβών και των Συντάξεων των Αξιωματούχων, Εργοδοτουμένων και Συνταξιούχων της Κρατικής Υπηρεσίας και του Ευρύτερου Δημόσιου Τομέα Νόμων του 2012 και 2013 καταστρατηγεί το Άρθρο 23 του Συντάγματος και επομένως είναι αντισυνταγματικό, επειδή με αυτό τίθεται, διά νόμου, ανεπίτρεπτος (δηλαδή μη προβλεπόμενος) περιορισμός σε περιουσιακό ή ιδιοκτησιακό δικαίωμα των αιτητών και συγκεκριμένα στο συμβατικό, κεκτημένο και αποκρυσταλλωμένο δικαίωμά τους στη σύνταξη, το οποίο πηγάζει από συμπλήρωση υπηρεσίας σε συντάξιμη θέση.

Υπενθυμίζεται ότι στην Έφεσή της η Νομική Υπηρεσία προβάλλει τρεις λόγους ακυρότητας. Με τον πρώτο και δεύτερο λόγο έφεσης υποστηρίζουν ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα και υπό πλάνη δεν αποδέχθηκε την ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση/Εφεσειόντων περί του εμπροθέσμου των προσφυγών και με τον τρίτο λόγο ακυρότητας ισχυρίζονται ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα και υπό πλάνη αποφάσισε ότι αυτό που πρωτίστως έπρεπε να εξεταστεί από το Δικαστήριο δεν ήταν το ουσιώδες του περιορισμού αλλά το επιτρεπτό του περιορισμού σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 23.3 του Συντάγματος.

Στην ένορκη δήλωση της κας. Ειρήνης Νεοφύτου, Δικηγόρου της Δημοκρατίας Α΄, που συνοδεύει την υπό αναφορά αίτηση για αναστολή, μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα ακόλουθα:

(α). Η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου οδηγεί σε αύξηση των δαπανών για συντάξεις, σε σύγκριση με το κόστος που έχει προϋπολογιστεί, η οποία υπολογίζεται στα €98.7 εκ., σωρευτικά για την περίοδο 2019-2023.

(β). Η μη αναστολή της πρωτόδικης απόφασης θα γεννήσει μια σειρά από αλυσιδωτές συνέπειες για την Κυπριακή οικονομία, αφού θα πρέπει να γίνει άμεσα η αποκατάσταση των αιτητών και άμεσος τερματισμός της μείωσης των συντάξεων, ενώ ο κρατικός προγραμματισμός ήταν ο σταδιακός τερματισμός της μείωσης των συντάξεων μέχρι το 2023.

(γ). Η μη αναστολή της πρωτόδικης απόφασης παραβλάπτει από τη μια τη δημόσια τάξη και το δημόσιο συμφέρον, εφόσον εξωθεί τους καθ’ ων η αίτηση-εφεσείοντες σε μη ηθελημένη παράβαση του Άρθρου 146.5 του Συντάγματος και/ή σε καταφρόνηση της δικαστικής απόφασης.

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών στην ένστασή τους στο αίτημα για αναστολή, μεταξύ άλλων, ανέφεραν τα ακόλουθα:

(α). Η καταχώρηση Έφεσης δεν αναστέλλει το δικαίωμα εκτέλεσης, ούτε μειώνει το κύρος της πρωτόδικης απόφασης.

(β). Δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που να δικαιολογούν την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

(γ). Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση που καταχώρησαν οι Καθ’ ων η Αίτηση/Εφεσείοντες δεν αποκαλύπτεται οποιοσδήπότε λόγος που να δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, γιατί δεν προβάλλονται γεγονότα που να δείχνουν ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση/Εφεσείοντες θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά, αν δεν ανασταλεί η εκτέλεση της ακυρωτικής απόφασης και/ή ότι θα εξανεμιστεί το δικαίωμα έφεσης. 

(δ). Η διασφάλιση της λειτουργίας της πολιτείας μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, καθιστά την αναστολή πραγματικά εξαιρετικό μέτρο, δεδομένου ότι μετά την ακύρωση, ο παραμερισμός της ακυρωθείσας απόφασης συνιστά μορφή εκτροπής από τη νομιμότητα, που αποδυναμώνει την αρχή του κράτους δικαίου, στην οποία θεμελιώνεται η κυπριακή πολιτεία.

(ε). Η διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου ασκείται με εξισορρόπηση των συγκρουόμενων δικαιωμάτων της διασφάλισης του τελεσφόρου της πρωτόδικής απόφασης αφενός, και της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος έφεσης αφετέρου. Η εξισορρόπησή τους επιβάλλει τη στάθμιση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με τις επιπτώσεις της αναστολής, ώστε ο επιτυχών διάδικος να μην αποστερείται τους καρπούς της επιτυχίας του εκ μόνου του γεγονότος ότι εκκρεμεί η εκδίκαση της έφεσης και η διασφάλιση του δικαιώματος για άσκηση έφεσης.

(στ). Η επίκληση της αύξησης των δαπανών για συντάξεις και η διατήρηση του δημοσιονομικού σχεδιασμού που πρόβαλαν οι συνήγοροι των Εφεσειόντων είναι παραπλανητική και εν πάση περιπτώσει δεν αποτελούν λόγους που να δικαιολογούν τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής. 

(ζ). Η θέση των ευπαίδευτων συνηγόρων των Εφεσειόντων ότι η μη αναστολή της ακυρωτικής απόφασης εξωθεί τους Καθ’ ων η αίτηση/Εφεσείοντες σε μη ηθελημένη παράβαση του Άρθρου 146.5 του Συντάγματος και/ή σε καταφρόνηση της δικαστικής απόφασης είναι το λιγότερο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, αφού παραβιάζει κάθε αρχή δικαίου. 

(η). Οι Καθ’ ην η Αίτηση/Εφεσείοντες ουδεμία ορατή δυνατότητα επιτυχίας έχουν στην έφεσή τους. Οι δύο πρώτοι λόγοι έφεσης είναι νομικά αστήρικτοι αφού υπάρχει πλούσια νομολογία σύμφωνα με την οποία κάθε μισθοδοτική κατάσταση αποτελεί αυτοτελώς εκτελεστή διοικητική πράξη, ο δε τρίτος απαντάται από την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Mαρία Κουτσελίνη-Ιωαννίδου και Άλλοι, υπ’ αρ, 740/2011 και άλλες, ημερομηνίας 7/10/2014 προνοιών του άρθρου 23 του Συντάγματος είναι αντισυνταγματικό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ενόρκους δηλώσεις που συνοδεύουν τις ενστάσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων των Αιτητών παρουσιάζονται στοιχεία που καταρρίπτουν τους ισχυρισμούς των Καθ’ ων η Αίτηση/Εφεσειόντων περί αλυσιδωτών συνεπειών για την Κυπριακή οικονομία στην περίπτωση που δεν θα χορηγηθεί η αιτούμενη αναστολή. Ειδικότερα έγινε αναφορά στην έκδοση του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Οικονομικές Εξελίξεις 2018 και Προοπτικές 2019-2021» στην οποία αναφέρεται ότι το μεν Σύνολο Εσόδων Γενικής Κυβέρνηση είναι €8.257,4 εκ., το Σύνολο Εξόδων Γενικής Κυβέρνησης €7.658.7 εκ., δηλαδή υπάρχει πλεόνασμα €598,7 εκ. Αναφέρεται περαιτέρω ότι μεσοπρόθεσμα, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας κατά την περίοδο 2019-2021 αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 3,0-3,8% σε πραγματικούς όρους.

Αναφορά έγινε επίσης στην Ετήσια Έκθεση του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας για το 2019 και ιδιαίτερα στα καθυστερημένα Έσοδα και τις Εκκρεμείς Οφειλές. Πιο συγκεκριμένα επισημάνθηκε ότι το ποσό των καθυστερημένων εσόδων στις 31.12.2017 ανερχόταν σε €2.521 εκ., εκ των οποίων το €1.857 εκ. αφορά σε καθυστερημένα έσοδα του Τμήματος Φορολογίας και το ποσό των εκκρεμών οφειλών στις 31.12.2017 σε €7.03 εκ., εκ των οποίων τα €3.34 εκ. αφορούν σε εκκρεμείς οφειλές του Υπουργείου Υγείας.

(Γλ. Χατζηπέτρου)
Γεν. Γραμματέας