Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η ημέρα που γιορτάζεται η Ανεξαρτησία, αν και στην πραγματικότητα η Κύπρος ανακηρύχτηκε ανεξάρτητη δημοκρατία στις 16 Αυγούστου 1960, έχοντας ως εγγυήτριες δυνάμεις την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Πενήντα οκτώ χρόνια ανεξάρτητης ζωής συμπληρώνονται φέτος από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και με την ευκαιρία αυτή ανασκοπούμε και πάλι τα δύσκολα αυτά χρόνια που μας προσφέρουν πολύτιμα διδάγματα για τη γραμμή που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε το συντομότερο να φθάσουμε σε συνθήκες πραγματικού γιορτασμού της ανεξαρτησίας.
Ήταν βραχύβια η πορεία της ενιαίας ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς μείζονα προβλήματα. Τρία μόλις χρόνια μετά την ανακήρυξη τον Αύγουστο του 1960 ήρθαν οι διακοινοτικές ταραχές του Δεκέμβρη το 1963 που έδωσαν το πρώτο πλήγμα και λειτούργησαν διαιρετικά στο χώρο και το λαό. Έντεκα χρόνια αργότερα η εισβολή και η κατοχή, μετά το αδελφοκτόνο πραξικόπημα, μοίρασε με τη δύναμη των όπλων του εισβολέα τη χώρα, προσφυγοποίησε το ένα τρίτο του πληθυσμού, μαυροφόρεσε χιλιάδες συμπατριώτες μας και προκάλεσε οικονομική δυσπραγία και ανείπωτη θλίψη.
Όμως ο λαός μας δεν κατέρρευσε. Δεν λύγισε και δεν ανέστειλε την προοδευτική του προοπτική. Με όσες δυνάμεις του έμειναν, παρά την οικονομική κατάρρευση, δούλεψε και αγωνίστηκε και κατάφερε να πετύχει ό,τι διεθνώς χαρακτηρίστηκε οικονομικό θαύμα. Μέσα από τις στάχτες της καταστροφής που επέβαλε η εισβολή και με επακόλουθα την προσφυγιά, με την τύχη των αγνοουμένων άγνωστη και το δράμα των εγκλωβισμένων να συνεχίζεται, ο Κυπριακός λαός ύψωσε το ανάστημα. Και σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει λόγο στα πανευρωπαϊκά δρώμενα και στον προγραμματισμό της μελλοντικής πορείας της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Οι τραγωδίες που περάσαμε ατσάλωσαν τη θέληση μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για δικαίωση στην τιτάνια προσπάθεια για να βρούμε και μια λύση στο πολιτικό πρόβλημα που θα επιτρέπει απρόσκοπτη πρόοδο και αψεγάδιαστη ευημερία.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι, αδιάσπαστο τμήμα του λαού μας στους αγώνες του είχαν προσφορά εμπροσθοφυλακής και υποστήριξης. Στα πρώτα μετα-ανεξαρτησιακά χρόνια στήριξαν το νέο Κυπριακό κράτος που λειτούργησε απρόσκοπτα χάρη στις δικές τους εμπειρίες και γνώσεις από την αποικιακή διοίκηση.
Αλλά και στις περιόδους των δεινών, των καταστροφών και της τραγωδίας η δημόσια υπηρεσία στάθηκε όρθια στην προσφορά της προς τους παθόντες και κράτησε το τρικυμισμένο κράτος στη ρότα της ανόδου και τελικά στην πρόοδο. Και συνεχίζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι την ίδια προσφορά – ακόμα και σε συνθήκες αδικαιολόγητων αρνητικών εκτιμήσεων για τους ίδιους και το έργο τους.
Η Μέρα της Κυπριακής Ανεξαρτησίας μας υπενθυμίζει το καθήκον προς την ιδιαίτερη μας πατρίδα και σφυρηλατεί τη θέληση και αποφασιστικότητα μας να την προστατέψουμε και να τη δικαιώσουμε.