Εξοχικά Διαμερίσματα ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ.

Περισσότερα »

Εγγραφή Μέλους

Περισσότερα »

Εκπτωτικό Σχέδιο Μελών ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ.

Περισσότερα »

Τα νέα του Κλάδου Συνταξιούχων ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ.

Περισσότερα »

 

Ο Βίκτορ Όρμπαν έχει προκαλέσει πολλούς πονοκεφάλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ίσως γίνει η αφορμή για ακόμη περισσότερους, εάν η απομόνωση της Ουγγαρίας ενισχύσει (όπως είναι πολύ πιθανό) τις κραυγές «δικαίωσης» εθνικολαϊκιστών σε πολλές χώρες της Ένωσης. Ίσως, όμως, ο Ούγγρος πρωθυπουργός αποβεί σωτήρας του εγχειρήματος της ενωμένης Ευρώπης: η ακραία πολιτική του, η απροκάλυπτη απόρριψη των αρχών της φιλελεύθερης δημοκρατίας, ανάγκασαν μια ευρεία πλειοψηφία κομμάτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ταχθεί υπέρ της εφαρμογής του άρθρου 7 της Συνθήκης της Ε.Ε., το οποίο προβλέπει κυρώσεις εναντίον κράτους-μέλους που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές της Ένωσης.

 

Την ώρα που πολλοί φοβούνται ότι οι ευρωπαϊκές χώρες διολισθαίνουν προς ολοένα και πιο εθνικιστικές συμπεριφορές, σε βάρος της σταθερότητας και της συνοχής της Ένωσης, ο Όρμπαν παρουσιάζει τόσο άμεση απειλή προς την Ε.Ε., που αφαιρεί από κάθε πολιτική δύναμη τη δικαιολογία ότι δεν γνωρίζει τον κίνδυνο. Γι’ αυτόν τον λόγο, κόμματα και πολιτικοί που ίσως να συμφωνούσαν σε κάποιο βαθμό με τον Όρμπαν αναγκάστηκαν να πάρουν θέση εναντίον του. Οσο επικίνδυνη και αν αποβεί αυτή η απόφαση, τόσο αναγκαίο ήταν να φανεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τα εκλεγμένα μέλη του, δεν επιτρέπει να αμφισβητούνται αρχές στις οποίες στηρίζονται η ευημερία των πολιτών και η συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. Όσο οι Ούγγροι, οι Πολωνοί, οι Βρετανοί ή όποιος άλλος λαός δικαιούνται να προβάλλουν την εθνική κυριαρχία τους ως μοναδική προτεραιότητα, τόσο και η υπόλοιπη Ένωση μπορεί να τους υπενθυμίζει ότι η συμμετοχή στην Ε.Ε. στηρίζεται σε αρχές και κανόνες που κάθε υποψήφια χώρα αποδέχεται και ενσωματώνει πριν από την ένταξή της. Εάν οι πολίτες αποφασίσουν να αποχωρήσουν από την Ε.Ε., τότε οι ίδιοι αποδέχονται το γεγονός ότι δεν θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τις χώρες που παραμένουν μέλη. Αυτή είναι και η ουσία των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ε.Ε. και Βρετανίας.

 

Παίρνοντας θέση εναντίον της συμπεριφοράς της ουγγρικής κυβέρνησης, η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κομμάτων ξεκαθαρίζει τη θέση της υπέρ της Ε.Ε. Πιθανότατα, η στάση αυτή θα ενισχύσει τις δυνάμεις της Ακροδεξιάς, σε βάρος κυρίως των συντηρητικών και κεντρώων κομμάτων· αυτό θα οδηγήσει τα κόμματα που ψήφισαν εναντίον της Ουγγαρίας να συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη εναντίον των δυνάμεων της διάλυσης της Ε.Ε. – αλλιώς θα φανεί ότι αναγκάστηκαν σε υποχώρηση.

 

Η κινητοποίηση εναντίον της Ουγγαρίας μπορεί να φαίνεται σαν θλιβερή ανάγκη, σαν σημάδι μιας δύσκολης εποχής. Αντιθέτως, όμως, επιτρέπει την ελπίδα ότι η Ευρώπη που χτίζεται εδώ και δεκαετίες, η Ένωση που προσέφερε σταθερότητα και ευημερία στην αιματοβαμμένη ήπειρο, και που αποτελεί μοναδική ελπίδα για το μέλλον, αντιστέκεται εναντίον των εχθρών της.